مطلبي كه چند وقت قبل هم مطرح كرده بودم، بي توجهي مسوولان شهرمون نسبت به بعضي از مناطق و محلات حاشيه‌اي زاهدان و صرف كردن هزينه هاي هنگفت در قسمتهاي ديگر (عموما مركزي و محل زندگي عده‌اي خاص از شهروندان) از اين شهر است.
چند وقت قبل همراه دوستاني در محله اطراف كارخانه آرد شهركي (نزديك جوشكاران) رفته بوديم. كوچه ها و خيابانها همش خاكي و پر از زباله بود! انگار هرگز كاميونهاي زباله بر شهرداري از آن خيابانها عبور هم نكرده بودند... وضعيت آنجا بسيار اسفناك و زجرآور بود.
تو ي هفته قبل، همون روزايي كه بارون ميومد، رفتيم ديدن يكي از دوستان در محله شيرآباد.. باور مي‌كنيد انگار قدم در محله هاي فقير نشين كراچي گذاشته بودم. اينقد كوچه هاي خاكي پر از آب و لجن شده بود كه هر آن فكر مي‌كردم ماشين توي اون لجنزار گير مي‌كنه،! با هزار دعا و درود از اونجا گذشتم و دلم از اين وضعيت كباب شد. آخه مگه اينها مردم همين مملكت نيستند؟ آيا حق ندارند از امكاناتي كه ساكنين بزرگمهر، دانشگاه و ... استفاده مي‌كنند بهره مند بشند؟! مگر همين انسانهاي كم توقع و با محبت نبودند كه در انتخابات شوراي شهر با شور و شوق شركت كرده و اعضاي شورا را انتخاب كردند؟ اينك چه شده كه هركي تصدي شهرداري و ادارات ديگر را به عهده مي‌گيرد فقط به فكر آباد كردن خيابان دانشگاه و جديدا بابائيان و ... مي افته و از اين مردم زحمت كش فراموش ميشه!
اين مسوولين ميخوان جواب خدارو چي بدن؟ پايمال حقوق تا كي؟؟!